Ντετέκτιβ: Έρευνες οικονομικής διαφθοράς και ο χρόνος που απ... Η ανάγκη που ξεπερνά κάθε φόβο > 자유게시판

• 목록
• 답변
• 글쓰기
• 게시판 리스트 옵션
  • 수정
  • 삭제

Ντετέκτιβ: Έρευνες οικονομικής διαφθοράς και ο χρόνος που απ... Κάθε επιλογή μοιάζει απλή όταν την κοιτάζεις από απόσταση, όμως από κοντά όλα αλλάζουν. Η αμφιβολία στήνεται μπροστά σου σαν τείχος και σε ρωτά αν έχεις το θάρρος να το περάσεις. Προσπαθείς να βάλεις σε σειρά τα γεγονότα, αλλά κάθε φορά εμφανίζεται μια μικρή λεπτομέρεια που ανατρέπει τη σιγουριά σου. Θυμάσαι λόγια που ειπώθηκαν βιαστικά, βλέμματα που κράτησαν λίγο περισσότερο, παύσεις που έκρυβαν νόημα. Δεν θες να καταδικάσεις κανέναν, μα ούτε να μείνεις ακίνητος. Κάνεις ένα βήμα και μετά άλλο ένα, αποφασίζεις να μάθεις όσα μπορεί να μαθευτούν. Στο τέλος της ημέρας αυτό που μετράει δεν είναι αν η αλήθεια δικαιώνει τα θέλω σου. Είναι ότι κοιτάζεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και αναγνωρίζεις την προσπάθεια. Η σιγουριά δεν χαρίζεται. Κερδίζεται με επιμονή, με ειλικρίνεια, με την απόφαση να ακούσεις και αυτά που δεν σε βολεύουν. Εκεί βρίσκεται η αρχή της ελευθερίας σου.

Η στιγμή που η αλήθεια χτυπάει την πόρτα δεν ξεχνιέται.


Κάθε επιλογή μοιάζει απλή όταν την κοιτάζεις από απόσταση, όμως από κοντά όλα αλλάζουν. Η αμφιβολία στήνεται μπροστά σου σαν τείχος και σε ρωτά αν έχεις το θάρρος να το περάσεις. Προσπαθείς να βάλεις σε σειρά τα γεγονότα, αλλά κάθε φορά εμφανίζεται μια μικρή λεπτομέρεια που ανατρέπει τη σιγουριά σου. Θυμάσαι λόγια που ειπώθηκαν βιαστικά, βλέμματα που κράτησαν λίγο περισσότερο, παύσεις που έκρυβαν νόημα. Δεν θες να καταδικάσεις κανέναν, μα ούτε να μείνεις ακίνητος. Κάνεις ένα βήμα και μετά άλλο ένα, αποφασίζεις να μάθεις όσα μπορεί να μαθευτούν. Στο τέλος της ημέρας αυτό που μετράει δεν είναι αν η αλήθεια δικαιώνει τα θέλω σου. Είναι ότι κοιτάζεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και αναγνωρίζεις την προσπάθεια. Η σιγουριά δεν χαρίζεται. Κερδίζεται με επιμονή, με ειλικρίνεια, με την απόφαση να ακούσεις και αυτά που δεν σε βολεύουν. Εκεί βρίσκεται η αρχή της ελευθερίας σου.

Η στιγμή που η αλήθεια χτυπάει την πόρτα δεν ξεχνιέται.


Κάθε επιλογή μοιάζει απλή όταν την κοιτάζεις από απόσταση, όμως από κοντά όλα αλλάζουν. Η αμφιβολία στήνεται μπροστά σου σαν τείχος και σε ρωτά αν έχεις το θάρρος να το περάσεις. Προσπαθείς να βάλεις σε σειρά τα γεγονότα, αλλά κάθε φορά εμφανίζεται μια μικρή λεπτομέρεια που ανατρέπει τη σιγουριά σου. Θυμάσαι λόγια που ειπώθηκαν βιαστικά, βλέμματα που κράτησαν λίγο περισσότερο, παύσεις που έκρυβαν νόημα. Δεν θες να καταδικάσεις κανέναν, μα ούτε να μείνεις ακίνητος. Κάνεις ένα βήμα και μετά άλλο ένα, αποφασίζεις να μάθεις όσα μπορεί να μαθευτούν. Στο τέλος της ημέρας αυτό που μετράει δεν είναι αν η αλήθεια δικαιώνει τα θέλω σου. Είναι ότι κοιτάζεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και αναγνωρίζεις την προσπάθεια. Η σιγουριά δεν χαρίζεται. Κερδίζεται με επιμονή, με ειλικρίνεια, με την απόφαση να ακούσεις και αυτά που δεν σε βολεύουν. Εκεί βρίσκεται η αρχή της ελευθερίας σου.