Definicja Ziarna Dobra: > 자유게시판

• 목록
• 답변
• 글쓰기
• 게시판 리스트 옵션
  • 수정
  • 삭제

Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa. List od Boga - Ikona Trójcy Świętej Andrieja Rublowa tablicą informacji ukazującą klucz proporcji budowy świata. Człowiek obserwuje otaczający go świat i próbuje zrozumieć zjawiska w nim występujące. Obserwacje te dokonywane są świadomie za pomocą naszych zmysłów, wspieranych przez różnego rodzaju narzędzia i przyrządy pomiarowe. Wyniki z obserwacji pozwalają po odpowiedniej obróbce matematycznej na opis badanych zjawisk, budowę modeli strukturalnych np. Wydaje się, że człowiek doskonale radzi sobie z opisem otaczającego go świata fizycznego, gdzie prawa nim rządzące są stabilne, a wyniki powtarzalne. Trudności występują jednak gdy obserwacja skierowana jest na nasze wnętrze, na nasze cechy charakteru, wrażliwość, moralność czy dobro. Czy można np. przedstawić nasze dobro w postaci formuły matematycznej i wyliczyć jego wartość liczbową? Ludzie określając dobro kierują się własną mądrością, która jest egocentryczna i pod wpływem naszych pożądliwości usprawiedliwia nasze działania, wprowadzając relatywizm pojęcia dobra. Należałoby więc po pierwsze zdefiniować pojecie dobra, co wbrew pozorom nie jest takie łatwe.

Poza tym, jeśli już zdefiniujemy dobro i będziemy wiedzieli dokładnie czym jest, to jak zbierać dane o nim świadczące? Innymi słowy jak dokonać pomiarów ilościowych i porównań jakościowych dotyczących dobra? Można przypuszczać, że zjawiska zewnętrzne, które będą się korelowały z naszym dobrem będą rozciągnięte w czasie, a efekty działania naszego dobra niejednokrotnie przeniosą się na innych ludzi, którzy mogą znikać z pola naszej obserwacji. Występuje również trudność w standaryzacji dobra, gdyż każdy z nas jest odmiennie uwarunkowany materialnie czy intelektualnie. Środowisko ludzi nas otaczających, też jest odmienne dla każdego z nas. Jak widać, natrafiamy na wiele przeszkód. W poniższej pracy spróbuję określić elementy i oddziaływania między nimi, które budują w nas dobro i wyznaczają przestrzeń duchową, w której nasze dobro istnieje. Przestrzeń materialna ma swoją strukturę, którą można opisać przy pomocy różnego rodzaju modeli fizycznych np. Newtona, tablice Mendelejewa, budowa atomu, warpseed (readalltheromance.com) czy ostatnio teoria strun i wiele innych. Poniżej przytaczam three przykłady, w których w celu wizualizacji struktury fizycznej zastosowano różne modele geometryczne.

Calabiego-Yau o rozmiarach tremendous mikroskopowych okay. Przestrzeń duchowa, w której istnieje nasza świadomość, również powinna mieć jakąś strukturę, a jej elementy powinny być uporządkowane. W prezentowanej pracy staram się ukazać to uporządkowanie za pomocą geometrycznego modelu, opisującego elementarną cegiełkę dobra w przestrzeni duchowej, którą nazywam "ziarnem naszego dobra". Powstały w ten sposób kształt geometryczny jest jedynie schematem połączeń elementów dobra i nie należy przez to rozumieć, że nasze dobro jest osadzone w trzech wymiarach przestrzennych: długość, szerokość i wysokość. Świat ducha to przestrzeń oparta o inne elementy niż te, które odkrywa dla nas fizyka. Materia może być gruntem, na którym wyrasta nasza świadomość, ale przestrzeń duchowa jest jednocześnie niezależna od materii. Jest przestrzenią w której pojawia się dla nas nowy rodzaj pola oddziaływań, pojawia się działanie woli - "pole woli". Powoduje to, że możemy działać świadomie w obszarze materii i ducha. Mój mannequin nie pokazuje "wymiarów" przestrzeni duchowej, uświadamia jedynie połączenia jej składników (elementów) w odniesieniu do dobra.

Zdefiniuję konstrukcję idealnego, "dojrzałego ziarna". Jego kształt może być odmienny dla każdego z nas, jednak będzie zawsze pewną wariacją wersji idealnej. Otrzymaną konstrukcję można też nazwać ze względu na jej interpretację przestrzenną "bryłą dobra". Zaznaczam jeszcze raz, jest to jedynie reprezentacja w przestrzeni trójwymiarowej konstrukcji istniejącej w przestrzeni duchowej, na tej samej zasadzie jak plan, schemat czy opis może reprezentować obraz rzeczy materialnej. Istnienie przestrzeni duchowej nie wynika z ewolucji Wszechświata. Przestrzeń ta istniała od samego początku budowy jego hierarchicznej struktury. Między innymi to dzięki "ziarnu" jest możliwe "sprzężenie zwrotne" między duchem i materią, a więc ewolucja życia, świadomości i ducha. Praca ta wzbogaca naszą wiedzę o nowy istotny component, który przestaje być elementem wiary, a staje się faktycznym, istniejącym składnikiem naszej budowy. Wprowadzając w dalszą część moich rozważań chciałbym przytoczyć tekst z osiemnastego rozdziału Ewangelii według św. Jana związany z małym fragmentem papirusu (P52) z kolekcji papirusów w John Rylands Library (The University of Manchester). Papirus ten jest zapisany po obu stronach w języku greckim.